مناظره!!!!

دوست عزیزم جناب آقای عنایتی ،در قسمت مربوط به نظرات وبلاگ،خواستار نوشتن مطالب وبلاگ، به زبان نوشتاری شده اند و نوشتن مطالب به زبان عامیانه یا محاور ه ای را باعث عدم پیشرفت در امر نوشتن دانسته اند.

هرچند بنده به ایشان و قلمشان بسیار معتقدم(به دور از هرگونه تملق)و با تمامی احترامی که برای ایشان قائلم؛اما معتقدم نوشتن چندین جمله به زبان محاوره،نمیتواند به غنای زبان پرصلابت فارسی خدشه ای وارد سازد.نوشتن به زبان محاوره(یا بقول ایشان،نوشتن شکسته) در پاره ای از موارد،میتواند به صمیمی تر شدن فضا کمک کند.

عصا قورت دادگیهای نوشتاری و رفتاری بعضی از ما(به کسی بر نخورد) به شدت عذاب آور و در بسیاری از موارد چندش آور است.

قویا خواهان آنم که نظر دوستان دیگر را نیز در این مورد بدانم؛هر چند میتوان حدس زد در مناظره ای که طرف دیگر آن ،حریف قدری (بلا نسبت آقای احمدی نژاد) چون آقای عنایتی باشد،ناخود آگاه بسیاری از نظرات به سمت ایشان متمایل خواهد شد.

طرح

1

کودک

          جورابی آویخت

                    و آرزویی کرد؛

کودک همسایه

           جورابی را آرزو کرد.

.................

2

عمر من بیشتر قد نمیدهد،

بگو سفرت کوتاه بیاید.

..................

3

با تو قدم زدن را 

         آنقدر دوست دارم   

که به جای خانه

     برای عشقمان

            جاده خواهم ساخت.            

                                                      "احسان پرسا" 

از اونجا که تایپ فارسیم به شدت کند و لاک پشتیه،فعلا این طرحها رو داشته باشید تا بعد

از همه ی اونایی که تو این دو روز برام کامنت(درست گفتم؟) گذاشتند یه دنیا ممنون.

بای بسم الله

باسلام.  

علی صدیقیان هستم و خوشبختانه یا متاسفانه !!!!! دبیر آموزش و پرورش.مدتهای مدیدیست که مطالب دوستان رو  مطالعه میکنم اما این اولین باره که خودم  دست به قلم شدم؛به شدت تازه کارم و خواهان راهنمایی دوستان.

عنوان این وبلاگ از شعر زیبای زیر (که نمیدونم از کیه)انتخاب شده:

چشم مخصوص تماشاست؛ اگر بگذارند.              خنده ی پنجره زیباست ؛اگر بگذارند.

من ز اظهار نظرهای دلم دانستم،                  عشق هم صاحب فتواست ؛ اگر بگذارند.

روستازاده ام و سبز، چون برگ درخت             دل من وسعت صحراست؛ اگر بگذارند.

غضب آلوده نگاهم نکنید ای مردم                  دل من مال شماهاست؛ اگر بگذارند.